به مدل وبلاگی نوشتن عادت نکنید

دیروز میخواستم به یکی ایمیل بزنم و یه چیزیو بهش توضیح بدم.

دو ساعت تمام نوشتم. بعد دیدم: ئه! مگه وبلاگه که اینجوری نوشتم؟!

یکم ویرایش کردم. بعد دیدم چه قدددر طولانی، مگه طرف بیکاره این همه رو بخونه. یکم دیگه باز ویرایش کردم. دیدم نه، اینجوری نمیشه. قسمت دوم نوشته ام که تقریبا نصف کل نوشته ام بود رو پاک کردم. باز خیلی طولانی بود. دیدم ئه چه قدر توضیحات اضافه دادم! شروع کردم هر دو سه جمله رو یه جمله کردم. باز خیلی بلند بود. دیدم انقدر جزئیات لازم نیست، نصف چیزا رو بیخیال شدم و پاک کردم.

در نهایت خسته شدم، فرستادمش.

بعد خودمو گذاشتم جای طرف، شروع کردم به خوندن به وسط پاراگراف اول رسیدم ول کردم رفتم پاراگراف بعدی! انقدر که همه چی رو ریز گفته بودم و لازم نبود. 

آخرشم فکر کنم بدون خوندن محتوای ایمیلم جوابمو داد. :|

+مطمئنم الان پستمو نخوندید و پریدید رو پست بعدی :) خوب کاری کردی همون تیترو بخونی کافیه!